§ 1. Zajmując się własnościami powierzchni prostolinjowej o krzywej szczytowej, odkryłem kilka twierdzeń o krzywych regularnych, które – zdaje się – są nowe i które w obecnym komunikacie podaję.
§ 2. W przestrzeni niech będzie dana krzywa
(1) |
gdzie oznaczają współrzędne prostokątne punktów. Krzywą nazwiemy regularną w przedziale [gdzie jest ] , jeżeli funkcje mają drugie pochodne , ciągłe w przedziale i jeżeli macierz
jest rzędu 2 w każdym punkcie tego przedziału.
Tw. 1. Jeżeli krzywa jest regularną w przedziale i jeżeli jest liczbą tego przedziału, to istnieje liczba dodatnia taka, że styczne do krzywej w żadnych dwu punktach , nie mają tego samego kierunku, jeżeli liczby spełniają związki
pozatem te liczby są dowolne.
Tw. II. Jeżeli krzywa jest regularną w przedziale , to żadna styczna do krzywej nie ma nieskończonej ilości punktów styczności z krzywą .
Tw. III. Jeżeli krzywa jest regularną w przedziale i jeżeli oznacza daną prostą, to mnogość stycznych do krzywej , które mają ten sam kierunek, co prosta , jest zawsze skończoną.
Styczną do krzywej nazwiemy -krotną, jeżeli ma punktów styczności z krzywą .
Tw. IV. Jeżeli krzywa jest regularną w przedziale , jeżeli oznacza liczbę tego przedziału i jeżeli styczna do krzywej w punkcie jest -krotną, to istnieje liczba dodatnia taka, że żadna styczna do krzywej w punkcie nie jest wyższej krotności, niż styczna , o ile tylko jest , .
§ 3. W związku z powyższemi twierdzeniami wysłowiłem zagadnienie następujące: niech będzie krzywą regularną w przedziale i niech będzie mnogością stycznych krzywej -krotnych, gdzie ; czy może być mnogość nieskończoną?
P. S. Gołąb rozwiązał to zagadnienie. Udowodnił tw. następujące: jeżeli krzywa jest regularną w przedziale i jeżeli nie ma punktów wielokrotnych o wspólnej stycznej, to mnogość jest skończona.
P. S. Gołąb skonstruował także przykład krzywej regularnej, dla której mnogość jest nieskończoną.