Punktem wyjścia następujących rozważań jest wspólna definicja szeregów i całek Fouriera, którą się uzyskuje przez zastosowanie pojęcia całki Stieltjesa. Z tego wynika możliwość jednolitego traktowania kilku ważnych zagadnień z teorji szeregów i całek trygonometrycznych.
Niechaj będzie funkcją mierzalną w , całkowalną w każdym skończonym zakresie, która ponadto w nieskończoności spełnia następujące warunki: ) posiada całkę w nieskończoności, ) jest w nieskończoności funkcją perjodyczną.
Tworząc według p. H. Hahna (Acta Mathem. 49):
(1) |
można podporządkować funkcji następujące wyrażenie:
(2) |
To podporządkowanie redukuje się: a) do szeregu Fouriera, jeśli jest funkcją czysto perjodyczną i b) do całki Fouriera, jeśli czyni zadość w nieskończoności warunkom ściślej określonym.
Zajmujemy się dwoma zagadnieniami tej teorji: